Zmarła Jadwiga Studzińska, była wicedyrektorka szkoły w Przechlewie

Pani Jadwiga Studzińska urodziła się 15 listopada 1935 r. Z wielkim smutkiem wspominają ją przyjaciele, sąsiedzi, koleżanki i koledzy. W imieniu ich wszystkich panią Jadwigę wspomina Zenon Bogucki:
Jadzia wychowała się w trudnym okresie wojny. W okresie powojennym ukończyła szkołę podstawową, a następnie Liceum Pedagogiczne w Kwidzynie. Pracę zawodową rozpoczęła w 1954 r. ze skierowaniem, w bardzo trudnym terenie. Poznając przyszłego męża w roku 1958 rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej w Przechlewie., gdzie spędziła cały okres pracy zawodowej. Uzupełniła wykształcenie kończąc eksternistycznie Wyższą Szkołę Pedagogiczną. Jednocześnie doskonaliła swój warsztat pracy, biorąc udział w różnego rodzaju kursach dla geografów i dla kadr kierowniczych. W 1975 roku została mianowana na stanowisko z-cy dyrektora szkoły. Funkcję tę pełniła, aż do przejścia na emeryturę w 1987 r. Po przejściu na emeryturę pracowała jeszcze przez trzy lata w niepełnym wymiarze godzin.
Jadwiga Studzińska była bardzo cenionym pracownikiem, nauczycielem, wychowawcą. W 1975 r. i 1987 r. otrzymała bardzo dobrą ocenę za całokształt swojej pracy. Również w 1975 r. i 1980 r. otrzymała nagrodę II stopnia Ministra Oświaty i Wychowania. W 1975 r. została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Za całokształt pracy pedagogicznej otrzymała Medal Edukacji Narodowej i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Koleżanka Jadwiga była inicjatorem wielu imprez turystycznych, biwaków i rajdów, czym zyskała sobie uznanie wśród uczniów i środowiska. Jako z-ca dyrektora cieszyła się zaufaniem całego grona pedagogicznego. Zawsze wyrozumiała, spokojna, służąca pomocą.
W życiu rodzinnym – wychowała dwie córki: Marzenę i Jolantę, które obie poszły w ślady matki i zostały nauczycielkami. Była z nich dumna. Przez wiele lat opiekowała się obłożnie chorym mężem. Nigdy się nie skarżyła na swój los. Zawsze pogodna, uśmiechnięta, skora do pomocy innym, otoczona swoimi kotami. Szczęściem jej były wnuki Alicja, Anna i Maciej oraz prawnuczka Magdalena.
Jadwiga przez cały czas starała się żyć dla innych. Przez okres ponad 30 lat była Przewodniczącą Komisji Socjalnej Emerytów i Pracowników Oświaty. Nigdy nikogo nie zawiodła.
Jadziu... pozostaniesz na zawsze w naszej pamięci. Byłaś dobrym duchem dla nas wszystkich. Spoczywaj w pokoju.